ಅವಳಿಗಾಗಿ ನೊಣವಾದನು...!

ಸೇವಂತಿ...
ಹೆಸರಿಗೆ ತಕ್ಕ ಹಾಗೇ ಇದ್ಧಳು. ನೋಡಿದರೇ ನೋಡುತ್ತಲೇ ಇರಬೇಕು ಎಂಬ ಆಸೆ ಇಡಿಯಾಗಿ ಆವರಿಸುವಂತೆ ಇದ್ದಳು. ಸೇವಂತಿಯ ಮನೆಯ ಬೀದಿಯ ಕೊನೆಗೇ ಸಂತೋಷನ ಮನೆ. ನೋಡಿದರೆ ಸಂತೋಷ ಆಗುವಂತೆಯೇ ಸ್ಮಾರ್ಟ್ ಇದ್ದ.
ಇಬ್ಬರು ಒಂದೇ ಸ್ಕೂಲಿನಲ್ಲಿ ಓದಿರಾದರೂ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಹತ್ತಿರಾದದ್ದು ಪಿಯುಸಿಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆಯೇ. ಸೇವಂತಿ ತಾನೂ ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಆ ಏರಿಯಾದ ಸುರಸುಂದರಿ ಎಂದು ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ, ಸಿಂಪಲ್ ಆಗಿ ಎಲ್ಲರೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅದೇ ರೀತಿಯಾಗಿ ಸಂತೋಷನಿಗೂ ಹತ್ತಿರಾದಳು. ಆದರೆ, ಸಂತೋಷ ಮನದಲ್ಲಿನ ಪ್ರೀತಿ - ಪ್ರೇಮ - ಪ್ರಣಯದ ಆಸೆಯನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲು ಆಗಲೇ ಇಲ್ಲ. ಒಂದು ಶನಿವಾರ ಸೇವಂತಿ ಸ್ನಾನಕ್ಕೆ ಹೊರಟ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಸಂತೋಷ ಅವಳ ಮನೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ. ಸಂತೋಷ ಟಿವಿ ನೋಡ್ತಾ ಕೂತಿರು ಸ್ನಾನ ಮುಗಿಸಿ ಬಂದು ಬಿಡ್ತೇನೆ ಎಂದು ಕ್ಯಾಶುಯಲ್ ಆಗಿ ಹೇಳಿ ಸ್ನಾನದ ಮನೆ ಹೊಕ್ಕಳು.
ಈತ ಟಿವಿ ಕಡೆ ನೋಡಿದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸ್ನಾನದ ಮನೆಯ ಕಡೆಯೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ. ಹಾಗೇ ನೋಡುವಾಗ ನೊಣವೊಂದು ಸ್ನಾನದ ಮನೆಯ ವೆಂಟಿಲೇಟರ್‌ನಿಂದ ನೊಣ ಹೊಕ್ಕೇ ಬಿಟ್ಟಿತು.
ಇತ್ತ ಸಂತೋಷನ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಂಕಿ ಹುಟ್ಟಿ ಜಪಿಸಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ. ತಾನು ನಂಬಿದ, ತಿರುಗಿದ ದೇವರನಲ್ಲಿ ಜಪಿಸುತ್ತಲೇ ಮನೆ ಸೇರಿಕೊಂಡ. ಜಪಿಸುವಾಗ ಆತ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದದು ಇಷ್ಟೇ, ದೇವರೇ ನನ್ನನ್ನು ನೊಣ ಮಾಡು!.
ಅದು ಯಾವ ದೇವರಿಗೆ ಮರುಕ ಹುಟ್ಟಿತೋ ಕಾಣೆ. ಅದ್ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷ
ನೊಣವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟ. ಸುಂಯ್ ಎಂದು ಹಾಡುತ್ತಾ.., ಹಾರುತ್ತಾ ಸೇವಂತಿಯ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಸೇವಂತಿ ಸ್ನಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದನ್ನೇ ಕಾಯುತ್ತಾ ಕೂತ. ಅವಳ ಸುತ್ತಾ ಸುಳಿದಾಡಿದ. ಇನ್ನು ಸ್ನಾನ ಮಾಡದೇ ಕೊಳಕಾಗಿರುವುದಕ್ಕೆ ನೊಣ ಕಾಡುತ್ತಿರಬೇಕು ಎಂದು ಕೊಂಡೇ ಅವಸರವಸರವಾಗಿ ಸ್ನಾನದ ಮನೆ ಸೇರಿದಳು ಸೇವಂತಿ.
ಸಂತೋಷ ಎಂಬ ನೊಣವು ಸ್ನಾನದ ಮನೆಯೊಳ ಹೋಗಿ ಸೇರಿಕೊಂಡು, ಶವರ್‌ನ ನೀರು ಸಾಗುವ ಪೈಪ್ ಮೇಲೆ ಕಾಯುತ್ತಾ ಕೂತಿತು. ಇತ್ತ ಸಂತೋಷ ಉಸಿರು ಬಿಗಿ ಹಿಡಿದು ಕಾಯುತ್ತಾ...ಕೂತು...ಇನ್ನೇನು...ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವಾಗಲೇ, ಸೇವಂತಿ ಸ್ನಾನಕ್ಕಾಗಿ ಬೆತ್ತಲಾಗಲು ಬಟ್ಟೆಗೆ ಕೈ ಹಾಕಿದಳು. ಕಂಟ್‌ಡೌನ್ ಶುರು ಮಾಡಿದ. ಹಾ... ೫,೪,೩,೨,೧ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಂತೆ..
ಲಪಕ್ ಲಪಕ್ ಎಂಬ ಎರಡೇ ಸದ್ದಿಗೆ ಸಂತೋಷ ಎಂಬ ನೊಣ ಹಲ್ಲಿಯ ಬಾಯಿ ಸೇರಿ ಹೊಟ್ಟೆಯೊಳಗೆ ಜಾಗ ಪಡೆದಿದ್ದ. ಈ ಸದ್ದು - ಸಾವು ಯಾವುದೂ ಸೇವಂತಿಗೆ ಕೇಳಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ. ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಹೊರಬಿದ್ದಳು ಹಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ.. ಸಂತೋಷಕ್ಕೆ ಹಾಡು...ಸಂತೋಷಕ್ಕೆ..,
(ಇದು ಬಹುಶಃ ಹೈಸ್ಕೂಲಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಓದಿಕೊಂಡ ಕಥೆ. ಜಪಾನ್ ಅಥವಾ ಚೀನಾ ದೇಶದ ಜನಪದ ಕಥೆ ಎಂಬ ಅಸ್ಪಷ್ಟ ನೆನಪು ಉಂಟು. ಯಾಕೋ ಈ ಕಥೆ ಹೇಳಬೇಕು ಅನಿಸಿತು. ನನ್ನ ಸ್ಟೈಲಿನಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ್ದೇನೆ. ಹೆಸರುಗಳು ಸುಮ್ಮನೆ ತಮಾಷೆಗೆ ಬಳಸಿದ್ದೇನೆ.)